Afscheid nemen, er is zoveel mogelijk…

Afscheid nemen, er is zoveel mogelijk…

Afscheid

Tijdens het eerste gesprek met de familie neem ik alle tijd om te praten over de laatste dagen van de overledene. Niet meteen met de boeken van rouwkaarten en kisten op tafel. Meestal loopt het gesprek vanzelf over in de wijze waarop men afscheid wil nemen. Gelukkig zijn er steeds meer mogelijkheden. Én er wordt steeds meer rekening gehouden met de wensen van de overledene.

Afscheid Prinses Christina

Het afscheid van prinses Christina onlangs is daar een duidelijk voorbeeld van. De prinses werd op haar verzoek niet opgebaard in een van de paleizen. Maar in een van de Koninklijke stallen. Ze werd niet bijgezet in de grafkelders van de Nieuwe Kerk in Delft, zoals ‘gebruikelijk’ na een overlijden van een lid van het Koninklijk Huis, maar in besloten kring gecremeerd.

Wensen

Afgelopen week mocht ik op vier verschillende locaties een afscheidsdienst begeleiden. In een parochiekerk, een regionaal crematorium en in een tent in de achtertuin. Het vierde afscheid was in een klein crematorium in een buurtgemeente. In plaats van een aula is hier gekozen voor een sfeervolle huiskamer, waar plaats is voor max. 35 personen. De ovenruimte is direct achter de huiskamer, zodat je de overledene écht tot het laatste moment kunt begeleiden.

Op uitdrukkelijk verzoek van de overledene waren alleen zijn echtgenote en zoon aanwezig. De open kist stond in het midden van de huiskamer. Er was alle tijd om afscheid te nemen. We dronken een kopje thee en hebben gesproken over het leven van mijnheer. Mij was gevraagd niet ‘officieel’ te spreken. Uiteindelijk werd de kist gesloten en de overledene ‘ingevoerd’ (‘invoeren’ is een vakterm voor het starten van de uiteindelijke crematie). Op de achtergrond zong Vera Lynn we’ll meet again.

Het was voor de echtgenote en zoon niet makkelijk om op deze wijze afscheid te nemen. Maar zij wilden de wens van de overledene graag respecteren.

Persoonlijk, waardig en respectvol.

Vier afscheidsdiensten, passend bij de dierbare overledenen. Met één duidelijke overeenkomst: elk afscheid was even persoonlijk, waardig en respectvol.

De echtgenote en zoon hebben toestemming gegeven dit verhaal te publiceren.