Columns

•28 oktober 2022

We’ll meet again

We’ll meet again Maandagochtend, half negen. Een huisarts belt mij en vraagt of ik zo snel mogelijk kan komen om een mevrouw bij te staan. Haar man is de afgelopen nacht in zijn slaap overleden. Mevrouw is slecht ter been en wordt verzorgd door haar man. Samen hebben ze een zoon die, na het telefoontje...

Koningin Elisabeth - Uitvaartzorg - Wilma van Casteren - Meierijstad

•19 september 2022

Staatsbegrafenis Koningin Elizabeth

Staatsbegrafenis Koningin Elizabeth Na het overlijden van Koningin Elizabeth zagen we dagelijks hoe de Britten de complexe ceremonies en rituelen, die horen bij een staatsbegrafenis, weten uit te voeren. Het Verenigd Koninkrijk heeft dergelijke rituelen niet meer uitgevoerd sinds de dood van de vader van Elisabeth, George VI, in februari 1952 en die van Winston...

De rozen - Casteren uitvaartzorg - Meierijstad-s

•20 augustus 2022

Waar waren de rozen gebleven?

Waar waren de rozen gebleven? Onlangs mocht ik de begrafenis verzorgen van een oudere man. Een wijze, lieve man, die dol was op zijn echtgenote, kinderen en kleinkinderen. Als medisch specialist maakte hij altijd lange werkdagen. Zijn ontspanning vond hij dan vaak in een wandeling in de natuur, waar ook een natuurbegraafplaats gelegen was. In...

•28 juli 2022

Ode aan de werkgroep kerkhofbeheer van het Martinuskerkhof in Rooi

Ode aan de werkgroep kerkhofbeheer van het Martinuskerkhof in Rooi Martinuskerkhof in Rooi Regelmatig loop ik over het Martinuskerkhof in Rooi. De eerste jaren vooral ‘beroepsmatig’ om te onderzoek waar precies een (familie-)graf lag, de steen of het grafmonument al was verwijderd of dat het (nieuwe) graf al was gedolven. Steeds vaker werd ik geraakt...

•14 juli 2022

Lisette

Lisette Lisette, eind 50, wordt geboren met een verstandelijke beperking. Ze heeft op diverse locaties in Brabant gewoond, waar ze het niet altijd even gezellig vond. Enkele jaren geleden krijgt ze een kamer in een prachtige bungalow, midden in het dorp. Onder begeleiding van een deskundig team woont Lisette daar met een aantal vrouwen. Door...

•12 juni 2022

“De dood: praat erover, niet eroverheen.”

“De dood: praat erover, niet eroverheen.” ‘Ja, dat moeten wij ook eens doen’. Deze quote van de SIRE heeft u waarschijnlijk de afgelopen tijd wel eens voorbij zien komen of gehoord. Regelmatig hoor ik dan meteen: ‘Ja, dat moeten wij ook eens doen’. En vervolgens blijft het vaak bij dit voornemen. Hoe belangrijk het is...

•12 juni 2022

Bewegingen in de wijze van afscheid nemen

Bewegingen in de wijze van afscheid nemen De ingrijpende gebeurtenissen van de afgelopen jaren, hebben de wijze van afscheid nemen veranderd. We werden gedwongen om uitvaarten in kleine kring te organiseren. Afscheid in kleine kring Ik merk dat families vaker de voorkeur geven aan het afscheid nemen in kleinere (of besloten) kring. Een uitvaart met...

•12 april 2022

GEZEGDE: SAVED BY THE BELL

GEZEGDE: SAVED BY THE BELL Een graf met een bel Een graf met een bel. Vast aan de grafkist. Want mocht je onverhoopt onder de grond wakker worden, dan trok je gewoon aan de bel en werd je uit het graf gelicht. Bier en lood In de middeleeuwen dronken arme mensen bier uit houten kroezen....

•3 maart 2022

Resomeren, een (duurzaam) alternatief voor begraven en cremeren

Resomeren, een (duurzaam) alternatief voor begraven en cremeren Groene alternatieven In Nederland kun je momenteel kiezen voor een begrafenis, een crematie, een zeemansgraf of het lichaam beschikbaar stellen voor de wetenschap. Maar de ruimte voor begraven raakt op. Crematie gebruikt veel gas en zorgt voortdurend voor schadelijke uitstoot. Omdat we ons steeds meer bewust worden...

•2 februari 2022

‘Over Mijn Lijk’

‘Over Mijn Lijk’ Kijkt u wel eens naar een aflevering van ‘Over mijn lijk’? Presentator Tim Hofman ontmoet zes jonge mensen die ongeneeslijk ziek zijn en volgt hen in de laatste periode van hun leven. De reacties op dit programma zijn divers. Begrijpelijk, want de interviews komen wel binnen. Als kijker word je geconfronteerd met...

•11 november 2021

Twee broers deden alles samen, zelfs sterven

Twee broers deden alles samen, zelfs sterven Twee broers, met nog vijf andere broers vormen ze een warm en hecht gezin. Beide broers zijn uit hetzelfde hout gesneden. Ze zijn erg handig; wat hun ogen zien, maken hun handen. Samen bouwen ze talrijke huizen, ze weten van aanpakken en doorzetten. Overdag op de bouw en...

Wilma van Casteren Uitvaartbegeleiding Sint-Oedenrode

•17 oktober 2021

De dag ná de uitvaart

De dag ná de uitvaart De dag ná een uitvaart ben ik wat stiller; na een drukke week is er ineens even ‘niets’. Vóór de uitvaart ben je intensief met een familie opgetrokken. Je komt binnen als ‘onbekende’ tijdens een van de meest moeilijke momenten in iemands leven. Je neemt afscheid na een week met...

•22 september 2021

Nieuwe energie

Nieuwe energie Na ruim anderhalf jaar 24/7 bereikbaar te zijn geweest, was het mogelijk om een paar weken ‘offline’ te gaan. De ‘sleurhut’ werd achter de auto gehangen en we vonden een fijn plekje aan een prachtig meer in de Jura, Frankrijk. Het meer met het prachtige uitzicht over de groene heuvels, verveelde nooit en...

Wilma van Casteren Uitvaartbegeleiding-Meierijstad

•19 juli 2021

Een thuisopbaring is ook bij warm weer mogelijk.

Een thuisopbaring is ook bij warm weer mogelijk. Mevrouw lag de laatste periode van haar leven op bed in de woonkamer. De kinderen en kleinkinderen liepen vaak binnen, ze dronken koffie, terwijl haar man op de bank een voetbalwedstrijd probeerde te volgen. Mw. kon zo genieten van de gezellige drukte om haar heen. Na haar...

•7 maart 2021

Wie is de mol?

Wie is de mol? M, een jonge alleenstaande vrouw. Ze is ernstig ziek. De ziekte verspreidt zich langzaam maar zeker over haar hele lichaam. Na verloop van tijd wordt duidelijk dat genezing niet meer mogelijk is. M. wordt liefdevol omringd door familie en vrienden. Artsen en verpleegkundigen ondersteunen haar daar waar kan. Alleen praten over...

•17 februari 2021

Een warm en rustig afscheid. Daar zorg ik voor.

Een warm en rustig afscheid. Daar zorg ik voor. Zowel voor iemand bij wie herstel niet meer mogelijk is, als voor de nabestaanden. Steeds probeer ik te zorgen voor vertrouwde en veilige nabijheid en gepaste afstand. Een persoonlijk afscheid is buitengewoon waardevol. Waar ik als uitvaartondernemer mij vooral richt op de organisatie van de afscheidsdienst,...

•1 februari 2021

Oma, hoe komen die overleden mensen daar dan?

Oma, hoe komen die overleden mensen daar dan? Luus, onze vijfjarige kleindochter, vraagt regelmatig wat ik voor werk doe. Ik vertel haar dat ik voor mensen zorg die zijn overleden. Dit roept bij Luus weer nieuwe vragen op. Zoals: Waar gaan zij dan naar toe en hoe komen zij daar dan? Laatst vroeg ze of...

•18 januari 2021

De eerste stappen na een overlijden

De eerste stappen na een overlijden Regelmatig krijg ik de vraag wat er eigenlijk moet gebeuren na een overlijden? Daar wil ik in deze column graag aandacht aan geven. Na een overlijden moet eerst contact opgenomen worden met een (huis-)arts. Deze (huis-)arts stelt het overlijden ‘officieel’ vast en verklaart dit door enkele formulieren in te...

•4 december 2020

‘Geen kind is zo aanwezig, als het kind dat wordt gemist.’

Sinds enkele jaren organiseer ik op deze zondag een bijeenkomst in de Knoptoren, Dit jaar is dat helaas niet mogelijk. Maar ik bied jullie graag een andere wijze aan om de overleden kinderen te kunnen herdenken. Hierbij twee passende gedichten en een muzieknummer. Vanuit je vertrouwde huiskamer kun je als ouders, broers, zusjes, opa’s, oma’s...

•18 november 2020

Dankbaar

Dankbaar Binnenkort ben ik jarig, een kroonjaar, iets met een 6 en een 0. Gebruikelijk is dat deze mijlpalen uitbundiger worden gevierd dan normale verjaardagen. Maar dat kan in deze tijd niet. En dat hoeft ook niet, want ik heb al zoveel om dankbaar voor te zijn. Niet alleen privé, maar ook voor de beslissingen...

•18 november 2020

Allerzielen 2020

Allerzielen 2020 Er mogen zijn voor naasten, meeleven en meedenken, dat maakt mijn werk zo mooi Haar werk als uitvaartverzorger zorgde de afgelopen maanden nogal eens voor uitdagingen. Wat vandaag nog mogelijk was, kon morgen alweer veranderd zijn. Extra lange werkdagen, veel meer meldingen van overlijden en vooral denken in mogelijkheden in plaats van onmogelijkheden....

•24 september 2020

Je weet nooit hoe vroeg het te laat kan zijn

Je weet nooit hoe vroeg het te laat kan zijn Steeds vaker denken mensen bij leven al na over het afscheid na hun dood en willen tijdens een gesprek met mij hun wensen vastleggen. Zo’n gesprek kan nuttig zijn en ook rust geven. Voor nabestaanden is het vaak moeilijk als zij naast het verdriet ook...

•21 september 2020

Zelfs dit afscheid wordt hun ontnomen

Zelfs dit afscheid wordt hun ontnomen De afgelopen periode heb ik een gezin mogen begeleiden, waarvan zowel moeder als vader overleden zijn door een besmetting met het coronavirus. Het overlijden van moeder ging zo snel, dat er zelfs geen mogelijkheid meer was om afscheid te nemen. Nog geen twee dagen na het overlijden van moeder,...

•27 juli 2020

Uw dementievriendelijke uitvaartverzorger

Uw dementievriendelijke uitvaartverzorger Een op de vijf mensen krijgt te maken met dementie. Dit betekent (o.a.) dat ik ook mensen ontmoet met dementie of waarvan de partner dementie heeft. Naasten zijn – behalve met alle zaken rondom het afscheid – in de dagen na een overlijden ook intens bezig met vragen zoals: leidt de afscheidsdienst...

•23 juni 2020

Een verdrietig feestje

Een verdrietig feestje De echtgenoot van een dierbare vriendin overlijdt totaal onverwachts, ’s ochtends vroeg tijdens een wandeling met zijn twee trouwe honden. Het verdriet is intens. Twee kleinkinderen, ruim vier en twee jaar oud, lopen de eerste dagen na het overlijden regelmatig in en uit bij oma thuis, waar opa opgebaard ligt in de...

•20 juni 2020

Op mijn netvlies gebrand

Op mijn netvlies gebrand Ik zie haar nog lopen voor de rouwwagen uit; de enige dochter, met de trouwe kameraad (hond) van vader aan de riem. Zij wilde dit persé. Respect! Ik zie hem nog breken; de zoon, die binnen drie weken afscheid moet nemen van zijn beide ouders. De handjes, die zijn dochtertje liefdevol...

•20 april 2020

Een rouwproces op afstand

Er komt bijna niemand op bezoek’. Het is zo stil, de dagen lijken niet voorbij te gaan’. ‘Het is erg moeilijk, nu ook nog eens mijn werk, sport en school zijn weggevallen’. ‘Ken je de spotjes op tv en radio die roepen: je bent niet alleen? Ik heb me juist nog nooit zo alleen gevoeld’....

•11 maart 2020

Uitvaarten en coronavirus

UITVAART EN CORONAVIRUS Vanzelfsprekend volg ik nauwgezet de ontwikkelingen rond het Coronavirus op de voet en volgt de instructies van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) en de GGD op. Daarnaast is er afstemming met relevante organisaties in de uitvaartbranche. Maar wat betekent dat als een dierbare overlijdt aan het Coronavirus? En gaan rouwbezoeken...

•12 februari 2020

Sieb, de allereerste geboren baby van 2020 werd niet genoemd

Sieb, de allereerste geboren baby van 2020 werd niet genoemd Met een kopje koffie in de hand neem ik even de tijd om de krant door te lezen. Mijn hart slaat over bij het lezen van een artikel (ED, 31.1.2020, Yolanda Sjoukes) over de allereerste baby van 2020 in een ziekenhuis. Dit jaar was dat...

•29 januari 2020

donorregistratie en overlijden

Donorregistratie en overlijden; informatieavond op 3 maart a.s. Als uitvaartverzorger krijg ik wel eens de vraag welke organen e/o weefsel geschikt zijn voor donatie als iemand niet in het ziekenhuis overlijdt. Alleen overlijdens op de Intensive Care komen in aanmerking voor orgaandonaties, maar voor weefseldonatie (zoals b.v. de huid) zijn de regels soepeler. Op 1...

•20 januari 2020

Wat maakt de meeste indruk op jou?

Wat maakt de meeste indruk op jou? Regelmatig krijg ik de vraag welk afscheid of welke uitvaart op mij de meeste indruk heeft gemaakt. Een vraag, waar ik steeds weer over na moet denken. Want eigenlijk maakt elke laatste uitvaart de meeste indruk op mij. En dan niet zo zeer de uitvaart op zich, maar...

•12 januari 2020

Van Pieta naar Piëta

Van Pieta naar Piëta Mw. was opgenomen in het ziekenhuis en zou volgens de behandelende specialisten niet meer herstellen en binnen enkele dagen komen te overlijden. Haar man en kinderen hebben haar in die dagen geen minuut alleen gelaten; altijd was een van hen aanwezig. Tot groot verdriet van mw. was er sinds jaren helaas...

•24 september 2019

Soldaten Market Garden zorgen voor een ‘bijzonder’ eerbetoon aan Broer (Johan) van der Zanden.

Een ‘bijzonder’ eerbetoon Net zoals velen met mij ben ik geraakt door de warmte, het respect en het gevoel van saamhorigheid bij de herdenking van 75 jaar Market Garden in ons dorp. Na het bewuste weekend mag ik op maandagochtend de uitvaart begeleiden van Broer (Johan) van der Zanden (92 jaar) uit Olland. Tijdens de...

•21 september 2019

Afscheid nemen, er is zoveel mogelijk…

Afscheid nemen, er is zoveel mogelijk… Afscheid Tijdens het eerste gesprek met de familie neem ik alle tijd om te praten over de laatste dagen van de overledene. Niet meteen met de boeken van rouwkaarten en kisten op tafel. Meestal loopt het gesprek vanzelf over in de wijze waarop men afscheid wil nemen. Gelukkig zijn...

•10 augustus 2019

De bellenblaasbrievenbus

De bellenblaasbrievenbus Het is belangrijk kinderen te betrekken bij een overlijden. Afscheid nemen is belangrijk voor het besef dat iemand is overleden en helpt bij het rouwproces. Benader als ouder(s) je kind zoals je anders ook doet en praat ‘gewoon’ over de dood. Zo leert een kind dat dit ook bij het leven hoort. Door...

•10 juli 2019

Afscheid nemen is belangrijk voor een goed rouwproces

“Ik heb genoeg gezien, nu weet ik het zeker….” “Wilma, kun je komen? M. is weg”. M. is de jongste dochter van een dierbare vriendin. Ik tref een totaal ontredderd gezin aan. Slopende uren tussen hoop en wanhoop volgen elkaar op. Laat op de avond komt de politie met het afschuwelijke bericht dat M. is...

•10 juni 2019

Als je niet kunt loslaten, kun je ook niet sterven

Als je niet kunt loslaten, kun je ook niet sterven Je wilt als stervende je naasten niet belasten met datgene wat je echt bezighoudt of waar je bang voor bent. Maar anderzijds vinden we het juist erg belangrijk om elkaar bij te staan. Hoe maak je gevoelige zaken dan toch bespreekbaar? Dat is een kwestie...

Maandelijkse column van Wilma van Casteren, uitvaartondernemer

fotografie: Henri van Weert